Açıkta yaşıyorum evlerin arasında
Beni korumuyor hiçbirinin duvarı
Hiçbirinin çatısı bana dulda etmiyor
Ben bir cüceyim devlerin arasında
Bir kaşık yemek, bir kâse şerbet
Devlerden artan rızık bana yeterdi elbet
Bir senelik rızkımı bir kaşıkta yediler
Yurdumu yıkan ayaklarıyla
Dua mı etmeliyim beni ezmeyen deve
Gördüğü an ezecektir seve seve
Üşüyorum alevlerin arasında
Yangınlar söndürecek tenimde bir ateş var
Buzdağını yutsam daha ağzımda erir
Beniyse eritmeye bir kıvılcım elverir
Açıktayım
Ocakları kocaman evlerin arasında
Cüceyim
Koca alevler yakan devlerin arasında
Üşüyorum
Gökleri tutuşturan alevlerin arasında
Kayıt Tarihi : 22.5.2012 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!