İki saç buklesi arası,
kopuk herşey.
Kaydetmeliydim zihnime,
zaman ne kadar da sınırlı.
Durup,herşeyi zihnimde
tutmaya çalışmam ne saçma.
Hiçbirine hükmedemem.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Hoş! Tebrikler.
Ne kadar haklısınız. Zaman o kadar kısa ki uzun sandığımız zamanın birde bakıyorsunuz ki gelipte geçivermiş. Böylecede ömrümüzün sonuna gelmişiz.
Kayat koşturmacası içinde zamanın nasıl geçip gittiğini anlamakta bile zorlanır hale geldik. Ve kendimize ayıracak bir dakikamızın olmadığını görmek ise gözümüzü açtığımızda içimizi acıtan bir yara olacak bubub bile fakında değiliz.
Çok kısa ama bir o kadar da anlamlı şiirnizi ve yüreğinizi kutluyorum. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta