Sensizliğin acısı yıllarca ne kabuk bağladı ne de iyileşti
Ömürden ne baharlar gelip geçti güllerim hiç açmadı
Özlemlerin hiç bitmedi. Gözyaşlarımı silen olmadı
Hasretin bitmeyen bir kandil gibi yandıkça yandı
Eskisi gibi penceremin pervazlarıma kuşlar konmadı
Soğuklarda buğulu camlara ismini yazdım kalbim acıdı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta