Arar olduk geçmiş güzel anları

Arar olduk geçmiş güzel anları,
Borç verip istemeyen insanları.

Ay gidi o yardım sever eskiler,
Nekesler cömert kökünü kestiler,
Hak, hakikat deyip coşup, estiler.
Nerde bulam öyle cömert canları,
Borç verip istemeyen insanları.

Şükür et ki paran var da vermişsin,
Kim bilir ne sevaplara ermişsin,
Sen gözümde infak eden dervişsin.
Allah daha çok versin imkânları,
Borç verip istemeyen insanları.

Borcum borçtur, unutma borç namustur,
Namussuz can insan değil domuzdur,
Namussuzdan domuz daha temizdir.
Severim namusla bırakanları,
Borç verip istemeyen insanları.

Borç namussa bilin namus verilmez,
Ayaklar altına böyle serilmez,
Müslümanız ayıp ortam gerilmez.
Kim sevmez her söze inananları,
Borç verip istemeyen insanları.

Bilmez misin yardım dayanışmayı?
İnfak etme yolunda yarışmayı,
Taş atana hoş görü barışmayı.
Kan ile yıkayamazsın kanları,
Borç verip istemeyen insanları.

Sıkıştıysan sende başkasından al,
Ben sana sen ötekine borca kal,
Ar namus düşünüp kurma ham hayal.
Kimse kınamaz büyük atanları,
Borç verip istemeyen insanları.

Dünya namert dünyasıymış ay dostum,
Himar derisine döndü bak postum,
İnan artık tüm insanlığa küstüm.
Millet sevmez olmuş aldatanları,
Borç verip istemeyen insanları.

Borçlu olsam da insanım çapımda,
Utanmazlar her gün her gün kapımda,
Doğrudur hakları vardır yapımda.
Gören var mı bende hiç inkârları,
Borç verip istemeyen insanları.

Konu komşu akrabalar hep arar,
Gökte uçan kuşa dahi borcum var,
Karşılaşan benden borcunu sorar.
Zulmederler bilmem nedir kârları,
Borç verip istemeyen insanları.

Söylemeyin bana dinden kızarım,
Ahireti hatırlasam azarım,
Sizin başka benim başka mezarım.
Sanmayın uyandırdınız körleri,
Borç verip istemeyen insanları.