çığlığıma karışan dudak payıydı aradığım
çokların ortasında azgın özlemlerin yokladığı
parmak uçlarımla sınadığım gün tülünün tonlanışı
donuk yangınımızın bu son sahnesinde
konuğuydum bütün yalnızlıkların
yalnızlık da azalırsa ölürmüş insan
zamana duyarsız bir hastalıktır aşk
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta