çığlığıma karışan dudak payıydı aradığım
çokların ortasında azgın özlemlerin yokladığı
parmak uçlarımla sınadığım gün tülünün tonlanışı
donuk yangınımızın bu son sahnesinde
konuğuydum bütün yalnızlıkların
yalnızlık da azalırsa ölürmüş insan
zamana duyarsız bir hastalıktır aşk
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,