Aramıyorum Şiiri - Kadir Orakçı

ARAMIYORUM

Bendeki sebepsiz yorgunluk değil
O yüzden yanına varamıyorum
İnan ki şahsına dargınlık değil
Zaten ben kimseyi aramıyorum

Gençliği yitirdim yaş oldu elli
Saçımın ağaran telinden belli
Şiirden, şarkıdan yıldım temelli
Yine de yazmadan duramıyorum

Ağzımın tadı da gitti sonunda
Elbette beteri vardır bununda
Şöyle bol köpüklü kahve yanında
Keyifle bir tütün saramıyorum

Bir kaç ahbabım var, halimden anlar
Şiirler okurum, onlar da dinler
Umrumda değil de konaklar, hanlar
Dostların hatrını kıramıyorum

Dilerim kimsede olmasın hüzün
Gönlünüzce gülün, eğlenin, gezin
Ben sizin mutluluk dediğinizin
Hayalini bile kuramıyorum

İnsan bu dünyada neyi ararmış
Bilemem yaşamak neye yararmış
Güneş hiç doğmuyor ufkum kararmış
Yarından bir umut göremiyorum

Kıymetî yaşıyor sararıp solup
Ecel gelir birgün miadı dolup
Şifamı verecek Lokman'ı bulup
Derdim nedir diye soramıyorum

Kadir ORAKCI