Aralık Akşamları Şiiri - Altuğ Cenk Uysal

Aralık akşamları yalnız
Sokaklar boş
İnsanlar sana küs
Seni ilk gördüğüm kaldırımlar
Hala güldürür beni
Sen Şehri severdin, bende seni

Aralık akşamları soğuk,
Akşamlar sensiz,
Soğuklar akşama küs
Birlikte çıkamadığımız sokakların nefesi,
Hala üşütür beni
Sen rüzgârı severdin, bende seni.

Aralık akşamları solgun,
Resimler sensiz,
Renkler sana küs,
Hiç önünden geçemediğimiz sahilin güneşi
Hala ısıtır beni
Sen denizi severdin, bende seni

Aralık akşamları hüzün,
Hazanlar sensiz
Hüzünler akşama küs
Hiç gidemediğimiz aşk filmleri
Hala ağlatır beni
Sen yağmuru severdin, bende seni.

Aralık akşamları yıkık
Binalar çökmüş
İşçiler sana küs
Seni hayal ettiğim o ev
Hala boğar beni
Sen toprağı severdin, bende seni

Aralık akşamları üzgün
Oyuncaklar kayıp
Çocuklar akşama küs
Sana benzettiğim o minik kız
Hala sevmez beni
Sen onu severdin, bende seni.

Aralık akşamları eksik
Günler belirsiz
Haftalar sana küs
Seni son gördüğüm kaldırımlar
Hala acıtır beni
Sen beni hiç sevmedin, Ama ben seni…