Aylardan Aralık.
Kara bir tren gibi görünüyor, sığındığımız evler.
Buz tutmuş çamların sureti sularda.
Uzak dağların kuytusunda uluyan kurtlar.
Minik parmaklarıyla,
buğulu camlara ciziyor kalbimizi çocuklar...
Umutla ısıtiyoruz içimizi.
Ve umut, sarhoş ediyor hepimizi.
Birde buz mavisi...
N.Kaya
Kayıt Tarihi : 26.12.2017 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!