Aralık… Şiiri - Sabri Ceyhan

Aralık ya yine kapıdan sızıyor ayazın ıslığı,
Döndürsen başını çarpacak yüzüne,
Yeni değil elbet biraz eskice elbisem,
Kalkmış ceketimin de yırtık yakaları,
Isınır belki beden ütüsüz ceketin altında…

Sinmiş her bir köşeye yüzünü göstermeyen soğuk,
Boyundan posundan olsak gerek başetmesi zor,
Ne kirece boyanmış duvarlar ısınır ne beden,
Ya bir de aralık kalmışsa yüreğin kapısı,
Sızım sızım sızlar yüreğin yas tutan ağıtı….

Güneş göstermiyor sıcak yüzünü,
Uzak çok uzaktan geliyor gülümsemesi,
Vursan çatlayacak kaldırım taşları,
Büzüşmüş sararan yapraklar,
Bir kıvılcım atsan korkarcasına tütecek dumanı…

Görünmüyor pusdan mavi gökyüzü,
Göz kırpıyor arada gökteki seher yıldızı,
Hoştur bacaların mektupsuz haberleşmesi,
Kapalıdır şimdi kahvehanenin kapısı,
Susamlı simit ile ne güzeldir çayın buluşması…

Aralık ya kalabalıktır sayıca soğuk günleri,
Dönsen geriye dökülen yapraklarıyla sonbahar,
Beklesen gelmez ki o yemyeşil ilkbahar,
Umudun üşür yüreğin buz tutar maviliklere,
Aralıktır kapı gelmez ki bırakıp gidenler geri…./Sabri CEYHAN