ben üşürken elim cebimde
penceremde buğu
adını yazıyorum
benim adım bazı öykülerde kara kalem
hiç bilemediğim bir sebepten.
kabusla bölünen bir uykudan kaçak
sana koşuyorum
sen
yaz gecelerinde yasemin kokusu
kış soğuğunda yaz soluğusun
ben çiçek olsam, toprağım kurusa
avuçlarındaki terle hayat bulurdum
ellerinin arasında durabileyim diye.
Kayıt Tarihi : 21.11.2015 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!