Hava soğuk, yerler kuruydu.
Akşam ayazı ağaçların dallarıyla birlikte yürekleri de titretiyordu.
Şimdi kar yağsa kesin tutar, dedi.
Her sözümü ona adar, her rüzgarı ona vesile kılardım.
Sen de böyle bir zamanda geldin bana, dedim.
Yüreğim kuruydu.
Ansızın yağdın ve tuttun.
Benim gözlerim doldu, onun yüreği ısındı, seviyordum.
Yavuz Selim AydınKayıt Tarihi : 31.12.2016 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!