Yaprakların dökülüyor durmadan
Cılızdan hayıftan paramparçalara püskülleniyorsun
Ve yosunlu ırmak gibisin
Bir allı pullu bahçeydin belki kaktüs çiçekleriyle sahil kemancısı rüzgarlara
Martıların çığlığını kumrularıyla
Günbatımı a kadeh kaldırırcasına korkuluklara demirleyen şehirlerden
Garip kalmak gibisini kendi başına yollara düşüyorsun, sis çökmüş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
