Araf Zamanı Şiiri - Kubilay Demirkaya

Ameli tertemiz, imanı güzel
Olana mükâfat verilir ahlak,
Kötülüğe kandı hilebaz ezel
Ebedi kabında oluştu çatlak.

Zamlı yazı yazar bu mukadderat
Çürük günahlardan arınmak zordur
Bir dirhem sevabı hazırlar zekât
Zengin muhabbetin kapısı budur

Ahiret öncesi sırlı bir kabir,
Yaşam mutfağında nasıl yaşasın.
Dilinden düşürme okkalı tekbir,
Aydınlık bahçeyi bir yere assın.

Şahidim ol benim siyah kıyamet
Yüzüme doğrulsun nur dolu ışık
Kıyamet kurnası beni de vecdet
Sevabı elime ver ölü kaşık

Çarpışan dağları tutamazmış arz
Bulutlar kaynayıp boşalan hiddet
Ceza kabullensem etmez itiraz
Ya’ rabbim, Araf’a gitsem selamet

Çakışan zelzele, çıkan bir ateş
El çekmez ayağa cız çeker kurak
Gaipten kalkan sis ince keşmekeş
Tartıya bindin mi, Araf son durak