Araf Gibi Şiiri - Yiğit Eriaşk

Gündüzleri sessizliğim,geceleri çığlıklarım olan sen..
Bu satırları gönülden deftere döktüren sen..
Yanmak nedir, acı nasıl çekilir öğrendiğim,
bildiğim sen..

Geceleri sessizce kapatırken gözlerimi,
Sonsuzluğa açılıyor kalbimin gömülmüş narin hisleri..
Tam çığlıklarıma boğulacakken bir el tutuyor ellerimi,
Bakıyor derinden gözleriyle gözlerime ,
Fısıldıyor kulağıma sessizce ılık nefesiyle;
Bekliyorum o an kalıyorum sessizce...
Hani araf derler ya işte tam orasındayım çilenin.

Beni ateşlere atan sen,çığlığımda boğulacakken ellerimden tutan sen..
Araf gibi...