Sen Araftın…
Benim uykularımda,
Kökünden kesilmiş baharlara yetişemeyecek bir ağaç gibi.
Ve ben hep bir ev aradım.
Kışın ortasında,bu pürmelal halimi çelimsiz kollarıma takıp da,kalkamadım ki ben.
Umma ki küsmeyesin gel.
Arafsın sen…
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta