Araf Şiiri - Yılmaz Tizgöl

ARAF

Dağlar taşlar,

Kanatsız kuşlar.

Her güzel şey,

Sevgiyle başlar.

Kururken ağaçlar,

Kesilir başlar.

Kibirli bakışlar ,

Çalınsın marşlar.

Kemerleri bağlayın,

Uçmuyor çocuklar.

Ölmedin diyorsun,

Süzülüyor yaşlar.

Komşunun karnı tok,

Yaşasın açlar.

Bir sürü kavşaklar ,

Çınlıyor şakşaklar.

Giyimler hep marka,

Çöp dolu sokaklar .

İnsanlık yerlerde,

Göklerde makamlar.

Dürüstlük salaklık,

Kurnazlık tavanda.

Az düşün çok ye,

Balıklar tavada.

Doğru söze gerek yok ,

Kalıyor havada .

Yalancının mumları ,

Sönmüyor bu zamanda.

Yaşamaksa yaşamak ,

Umut öbür tarafta,

Cennet ile cehennem ,

Ben kaldım arafta.

YILMAZ TİZGÖL

09/03/2018