Ey durmadan, usanmadan feryâ figâ eden gönlüm.
Ey fırtınaların koptuğu, Ey benliğimi kaybettiğim, Ey kendimi kaybettiğim diyârım
Hiç bıkıp usanmaz mısın? Yorulmaz mısın bu çarpışmalardan?
Ey gönlüm, Ey nefsim, hatırla! Vücuda geldiğin hali ve gideceğin son mertebeyi!
Ey kendi önünü bilemeyen göremeyen kibrim..
Unutma! Ne kadar alçalırsan bu alemde, aynı zamanda yükselirsin öte alemde!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta