Ey durmadan, usanmadan feryâ figâ eden gönlüm.
Ey fırtınaların koptuğu, Ey benliğimi kaybettiğim, Ey kendimi kaybettiğim diyârım
Hiç bıkıp usanmaz mısın? Yorulmaz mısın bu çarpışmalardan?
Ey gönlüm, Ey nefsim, hatırla! Vücuda geldiğin hali ve gideceğin son mertebeyi!
Ey kendi önünü bilemeyen göremeyen kibrim..
Unutma! Ne kadar alçalırsan bu alemde, aynı zamanda yükselirsin öte alemde!
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta