Araf Şiiri - Yusuf Bulut 2

ARAF

Boğuk bakışımla dumanın içinde kaldım,
Çaresiz içimde oluştu bir nar yangını.
Yalnızlık çıkmazında boşuna oyalandım,
Tüm insanlar nedense kalmış sevgi yoksulu.

Masalı değil şiir, yaşanmamış baharın,
Bakışlar insanlarda bu çağın kör lambası,
Yürekler duygusuz, ateşi olmuş bir harın,
Ateşle yakar dünyayı savaş fırtınası.

Katran karası çöle döner başak mevsimi,
Esen rüzgar insanı saman gibi savurur.
Belki çok oldu insanı arafa gömeli,
Arafta kaybolan sahipsiz insanlık durur.

Yusuf Bulut 29 Şubat 2020 Cumartesi