Gitmekle kalmak arası korkulu bir bekleyişin vaktiydi bu..
Koşar adım gelen ayrılığı ağır aksak beklerken,
İnce ince sızlayan hüznün deminde asılı kaldık..
Kırdık, kırıldık ama araftı bizi birbirimize kırdıran..
Sonra affı en büyük olanı hatırlayıp bir affın ardına sığındık..
Ve hatırladık...
Vakit bekleyişin bitişine delaletti,
Bitişin bekleyişiydi bu anladık...
Kayıt Tarihi : 1.2.2016 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)