Aradım Bulamadım Şiiri - Ahmet Kuddusi

Aradım bulamadım Rûm’da Hicaz’da
Kandedir ey gönül bilmem durağın
Eğlenüben kaldın aşk-ı mecazda
Hakikat râhına gitmez ayağın

Acep niçin gelmez uyku gözüne
Bir kimse de mahrem olmaz râzına
İnanmazım şemdengerü sözüne
Bellisizdir sol ile sağın

Kalıbın bünyâdı buldu vehânet
Etmedin sen anı asla sıyânet
Ben seni eyledim Hakk’e emânet
Söyünmesin hergiz nûru çerâğın

Coşkun sular gibi akıp çağlarsın
Kendini odlara yakıp dağlarsın
Gece gündüz efgan edip ağlarsın
Eridi kalmadı yürekte yağın

Beklemeyip bir dem feryâd edersin
Mecnûn olup sahrâlara gidersin
Dâima Leylâ’nın izin güdersin
Yerin oldu başı pes yüze dağın

Meyil verme derdim nakş-ı cihâna
Tutmadın sözümü attın yabana
Aşk derdini sen eyledin bahâne
Duymadı pendimi asla kulağın

Gel geç mecâzîden dîvâne gönlüm
Tâlip ol ilm ile irfâna gönlüm
Dost elinden nûş et peymâne gönlüm
Dersen yakın olsun eğer ırağın

Kuddûsi’ye cefâ etme ey gönül
Hem ömrünü hebâ etme ey gönül
Gel gel mey-i sivâ etme ey gönül
Bâkî kalır sanma geçer bu çağın