Bir yalnızlığımız var bize yakın olan, eller soğuk dokunuşlar ürpertir kapılar kapanır yüzümüz, o kapının tokmağına asılır. Kaldık öylece bir başımıza damağımıza acı değdi hayat bu olur ya, ah nerde kaldı el ele yürüdüğün dost kucaklar diye sorduruyor derin karanlığımızda…
Bu günler de daha çok yabancılaştık, bir kaçış var içimizde ya kurların dengesizliğiyle meşgul olduk ya da dünya kupasıyla yani kaçışımız dünya dertlerinden oldu kısaca. Ya dört mevsimi yaşadığımız ülkemiz ne halde, evleri soğuk mu yürekler gibi mevsim kayıplarımız bir bir önümüze serilmedi mi! Yoksa beklediğimiz mi var, düzensizliğimiz kırgınlığımızı dünya dertlerimiz halletmesi için. İyi bakın aynanıza sizden başkası olmuyor kurtarıcınız. O içimizdeki yöneticinin canı yanmadı mı, yoran kimdi! Kimlerle uğraşıyoruz haberimiz var mı!
Bu günlerde derdimiz çoğaldı, ekmeğimiz azaldı gülüşlerimiz sızlanma olarak karşımıza çıktı. Üstelik şikayet eder olduk halimizden, küfürlerimiz edebi bozdu biz uyurken…yakınlığımız kadar uzak olduk komşumuza, koptuk çıkarlar girdi araya…ben buradayım siz sayfadasınız birazdan neler olur bilmiyoruz, bildiğimiz ölümle başa çıkamayışımız…
Ölümü aklımıza getirmeyi sevmeyiz, moralimiz mi bozulur dengemiz mi sarsılır? Hatırlayışımız derin acıları mı karşımıza getirir dersiniz…gücümüz varlığımızı kabul edişimiz kadar ağırdır. Kulak misafiri olalım güzelliğe, biraz tatlı damlatalım içtiğimiz acı şerbete…eğer istersek yapabiliriz…
Biliyoruz aradığımız her şey kendi içimizde…
02/07/2006-20:02
(sokak kaçkını selamla taşlanır bu yoksul başı)
Kayıt Tarihi : 26.8.2006 03:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)