Mutlu bahtiyar insanı aradım,
Usandım aramadan yoruldum,
Sonunda aradığımı bulamadım,
Taki gelen gidene sordum.
Ama kalmadı yarınlara umudum,
Fakat geçen günlere yalvardım,
Ancak aradığım insanı bulamadım.
Hani bu insanlar nerde dedim,
Aylarımı yıllarımı onlara verdim,
Mazisi temiz insanları sevdim,
İsyan ettim kendime nerdesin,
Şaka zannettiğim ömrümden alıp gidersin.
Kayıt Tarihi : 2.4.2012 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!