Benim ceplerimde para yok,
Sana pırlantalar, mücevherler alacak.
Sana verdiğim gözyaşlarımın değeri yok,
Sana hediye sayılacak...
Sevgimse önemli değil senin için o kadar çok,
Onu da veremeyeceğim, madem değeri yok,
Bilmem hatırlar mısın,
Sana hep “Güneşim” derdim.
Çünkü onun gibi içimi ısıtıp,
Bana umutlar verirdin.
Ama Güneşim, unutmuştum,
Herzaman güneşi gecenin kovaladığını,
Yasemin kokulu rüzgarlar eser,
Sonbahar gelince Kıbrıs’ta...
Baharda açan o mis kokulu çiçekler,
Bırakır yerlerini derin bir yasa...
Yapraklar düşerken,
Ne günler ziyan ettim,
Sırf üzüleyim diye,
Unutuldular, kaldılar bir köşede...
Ne aşklar ziyan ettim,
Sırf sana ulaşayım diye,
Uzun zaman olmuş yazmayalı,
Şiirler bana küsmüş...
Uzun zaman olmuş yanmayalı,
Aşkı unutalı çok olmuş...
Bir hikayeydi aşk,
Niye anlamamazlıktan geliyorsun seni sevdiğimi?
Söylemez miydim sana eğer sözler ağzıma düğümlenmese?
Göstermez miydim sevgimi sana?
Bunları anlamak bu kadar mı zor?
Niye anlamamazlıktan geliyorsun özlediğimi?
Duyuyorum,
Tanrı sesleniyor bana,
Bir güvercin ötüşünde.
Dinliyorum,
Mutluluk var şu çocukların gülüşlerinde,
Mutluluk var her yerde...
Nasıl oldu da bilmem,
Terkettin beni birden,
Gzölerim yaşla doldu,
Ne olduysa o anda oldu...
Gittim biraz içki almaya,
Boynun büküp baktığında anlamıştım herşeyi,
Gözlerinde ayrılık vardı,
Seviyordun başka birini,
Benim yüreğimdeyse senin bitmez tükenmez sevdan vardı.
Her gece girmesen düşüme,
Garip bir arabacının gözyaşları,
Bu, bir aşkın son demleri,
Gittin ya, geldi zulüm günleri,
Meğer sensiz dünya ne kadar da boşmuş...
Garip bir arabacının aşkı yetmedi sana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!