Arada konuşalım.
Geceler yorgun buralarda..
Anlatırsam, atlatırım.
Yağmurlar sık.
Gözlerim ıslak,
Zamanım yok,
Çok şey kayıp.
Ara da konuşalım!
Senin sesinle ısıtıyorum ben ellerimi.
Ölmüyorsam bugün,
Yani bu kadar yakından intiharların tümüne,
Giymiyorsam içlerinden birini üzerime,
Seni beklediğimden.
İstersen gelme!
Ama,
Arada,
Ara da konuşalım.
Sana kuruyorum saatlerimi,
Sana uyanıyorum.
Sana kızıyorum her gün,
Sana kaçıyorum.
Belki gelmezsin.
Gelme.
Ama,
Arada,
Ara da konuşalım.
Senin dünyanda ikamet ediyorum ben.
Senin şehirlerine taşıyorum kendimi.
Avunuyorum,
Aynı kaldırıma adım atmış olabilme ihtimalinle.
Aynı duvara dayamıştın belki sırtını.
Belki gözlerin,
Senin o Allah'ın belası gözlerin dolu dolu olmuştu belki otururken şu bankta diye..
Belki karşılaşmayız bir daha asla.
Ama,
Arada,
Ara da konuşalım.
hyurtsuz
Kayıt Tarihi : 22.4.2013 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yollar eskimiyor binlerce kez dönüp durulsa da
bin kez uçurum oluyor insanın içi
beklenen yüreğin sesi bıraksa karşı dağlardan yankı yapacak..
Boşluğa asılmış gözlerden akan yağmur damlası..
Arada bir sessiz konuşma geçecek..
şiirinizin devamında döküldü yüreğimden bu dizeler ..Muhteşemdi. Kutluyorum içtenlikle. Saygılar..
TÜM YORUMLAR (3)