Ara Ara Ara Şiiri - Kağan İşçen

Aynı suda en az iki defa boğulur ölür
yanar acıya köz olur unutkan bir ateşte
rüzgâra sayısız verir sırtını zifiri kovukta kaybolur
Tüm yolları yürümeden yol bildim demez
Akşama geçiş manzaraları aklında
Birazdan kapılar uykuya dalacak
Pencereler kulak tıkayacaklar koynundaki tere
Okuduğun ne varsa ağzında kırlangıç bekledin yaz boyu dudaklarına
Akşam ezanıyla gözden kaybolduğunu tanrı bile farketmedi
Ikinci dişine huysuz bir bebeyi kokladın uzaktan
Rüyayla avunur sandığın neyse
Avunmadan uyandın
Ara sokak
Ara renk
Ara zaman
Demedin
Ilk akşam Çayı ısrarcı
Eskilerden gidiyor bugün kuş ses Sancı da
Bir sonraya ara vermiş gibi uykuluyuz
Çocuğumuz kuşkusuz yaza ve gölgeye
Hiçbir ayrıntıyı kaçırmamış gibi huzurluyuz
Birgünümüzü yaşamamış kim varsa
Ona sevdalıyız
Ilk akşam çay yakınlıkta ısrarcı
Biz kirlenmekten korkuluyuz...