Ar Damarından Şiiri - Hasan Arpaci

Allah korkusunu silip atmışız,
Kanunu nizamı alıp satmışız.
Kim ki eğer bize kural koymuşsa,
Hukuku hiç edip hep dayatmışız.

Fermanların kılıcını kınından,
Çıkaranlar geçip gider yanından.
Gelene gidene mesaj ver sekte,
Toplum yara almış ar damarından.

Ancak birde dindar varsa içinde,
Onu kast ederek hele bir şey de.
Anlamaz dinlemez kabul de etmez,
Divanı terk eder her seferinde.

Hurafeyi sever gerçekten kaçar,
Cehalete yeni çığırlar açar.
Varıp ilk enkaza toslayıp birde,
Boz kalmış tarlaya tohumlar saçar.

Oysa ki ilimden feraset doğar,
Cehalet üstüne rahmetler yağar.
Mutluluk huzura doğru koşarken,
Aydınlık her zaman karanlık boğar.

Arpacı baktığın şu gök kubbeden,
Uzayda kaç adet var mıdır bilen.
On kilit taşını çekse birisi,
Yerinde kalır mı bu çarpık düzen.

H. Arpacı, 2024, Ataşehir