Ar Belâsı Şiiri - Erhan Bayram

Ben kaçtıkça döner durur başımda
Döner durur, ser belâsı bu sevda
Kovsam gitmez, gece-gündüz peşimde
Bir zamansız yâr belâsı bu sevda

Kafdağı’nın ötesinden derilmiş
Nakış-nakış yüreğime örülmüş
Kerem’de mi, Mecnun’da mı görülmüş
İrademin zor belâsı bu sevda.

Şefkate mi, zulüme mi sayayım
Yüreğimin neresine koyayım
Hangi dille, ben kimlere diyeyim
Kırk düğümlü sır belâsı bu sevda

Gündüz vakti düşe yatmış gibiyim
Bal içinde ağu tatmış gibiyim
Şeş beklerken hepyek atmış gibiyim
İki kemik zar belâsı bu sevda

Bir sevda ki; sazdan, telden anlamaz
Maruzattan, sözden, dilden anlamaz
Edep erkân bilmez, halden anlamaz
Bu başımın kör belâsı bu sevda

Tüm kahrını üzerime salıyor
Elimdeki varım yoğum alıyor
Korkarım ki, çeke-çeke oluyor
His dünyamın Kerbelâ’sı bu sevda

Rüzgârlara salıp katsam, katamam
Pazar pazar gezip, satsam satamam
Bir acı ki; tüküremem, yutamam
Vicdanımın ar belâsı bu sevda