Ar Bana Şiiri - Murat Karababa

Dünyada müminler aç ve sefilken
Türlü türlü yemek yemek ar bana
Büyük küçük sefaletten ölürken
Bir yudum su alev bana, kor bana

Bir lokma ekmeğe muhtaç olmuşlar
Hazan vurmuş gül misali solmuşlar
Hep irdelenmişler, garip kalmışlar
Haiti'den, Nijerya'dan sor bana

Sofrada içecek çorbası yoktur
Gıdasız kalmışlar hastalık çoktur
Ne ilaç bulmuşlar ne de bir doktor
Bu dertle yaşamak gayet zor bana

İnsanlık uyansın, gerçeği görsün
Kartallar bekler ki çocuklar ölsün
Mümin olan insan ne hakla gülsün
Yüreğim yanıyor, getir kar bana

Hani kardeş idik bizler dünyada
Kulak mı tıkadık bunca feryada
Bunun hesabı var yarın ukbada
Hesap günü mahşer bile dar bana

Murat KARABABA