Aptalmışsın Veysel Sen

Bin dokuzyüz seksenlerde başladım,
Farkında olmadan günah işledim,
Olmayınca gece gündüz düşledim,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.

İçtim bu güne kadar ta o zamandan,
Ne gördün ne anladın kirli dumandan,
Kâbüs hayat farkı kalmaz romandan,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.

Nasıl akıl mantık nasıl kursaktı,
Sigara bana ben sigaraya tutsaktı,
Gizli düşman beni ne hale soktu,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.

Kuruttu damarımı döktü saçımı,
Uzaklaştım temizledim içimi,
En sonunda kabül ettim suçumu,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.

Sigara usta nefer Veysel çıraktı,
Akıl almaz bu bir nasıl meraktı,
Helal olsun en sonunda bıraktı,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.

İkibin oniki yirmisekiz ocak anımdır,
İçmiyorsam tatlı olan canımdır,
Esir alır sigara ilginç konumdur,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.

Sigara nefrettir sigara düşman,
Sende bırak dostum olmadan pişman,
Veysel derki; hiç kimseye danışman,
Gerçektende aptalmışsın Veysel sen.