şarabi istasyonlarda raylarda parlar gözyaşlarının vefasız
yerin dibine batasıca kehribari tortusu
devran yıkar nice kahrolurum sarındığım
kadehler bomboş düşmüş yanağında lal rüzgarla
faydasız nizami ölemem bu şehirler mahpus damı
heder olan gökyüzüne sormakla bitiremem bulut kahrı
sesin uzak bulanık yüzün ağzının kıyısında ömrüm kemani ince içli dağlanır hayalsizliğine gülüşünün
aşka düşer yanar dünya ben dünyasız
sakallarımdan tutam tutam ölüm açar rengine
ayakta duruşum alaimsema al hadi
aptallar sensiz güler
seninle ölüm ilmi siyaset
evren sırrı olmuş bastığın yeryüzü
cümlemize şifadır ellerin
yalansızlık kız çocuğu
aşksa açan gözlerinde
Kayıt Tarihi : 20.5.2006 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!