Saflık içinde
Kendini dış sözlere kapatmış
Ona karşı gelenlere ses çıkarmamış
Veya bir fiziksel tepkime vermemiş
Çünkü önemli bir hedefe bağlıyken;
Aptallığını Öfkesiyle birleştirmek yerine
Olan biteni izlemeye karar vermiş
Doğru karar verirken zorlanırmış
Ona ne yardım eden biri ne de dostluk kavramını bilen biri denk gelmemiş
Fakat o birisini bulmuş
Ona karşı dostluktan daha öte bir bağ yapmak istemişti
Fakat içindeki mantık aptala bir nevi kale kurmuştu
Ve aptalın kafası iyice karışmıştı
Kendisini önemseyen kişi ile konuşmak istiyordu
Ama o nasıl bir mantık ise aşırı hayalperest,nankör ve küstah fikirlerle doluydu
Aptal seçimini yapmaktan korkarak
Aklının ucundan geçmeyecek fikirleri öğreniyordu
Ne kadar fazla fikir öğrendiyse,o kadar fazla hayata karşı acısı artıyordu
Ama aptal o kişiyi kaybetmemek için elinden geleni yapacağını söylenirken
Seçimini yapmıştı
Fakat Seçimi fikirler üstünden mi yoksa kendi benliğiyle mi yapmıştı ?
Aptal:"Nasıl olsa hedefime ulaşacağım,Gerekiyorsa her şeyden vazgeçerim.Fakat bir şey dışında "
Abdal AbdalKayıt Tarihi : 26.2.2018 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!