Aptal Islatan Şiiri - Ali Gençay

uyandı
ıslaktı sabah
yüzünü yağmurla yıkadı
gök gürlemişti
bönlündü uyku
bembeyaz bulutlar
tenini okşamıştı
o ağlamıştı
yağmur sağanak
gözyaşları damla
birer,birer
ne fark eder
yağmura karıştı

herkes adımlarını
hızlandırdı
kaçtı
o kaçmadı
yağmurdu
ne fark eder
zaten adı
aptal ıslatandı

çocuk seslendi
amca! !
yağmur
gülümsedi
güzel isim dedi
çocuk bilmezdi
o! !
yağmuru
çok sevmişti
aptalca ıslanacak kadar
özlemişti