Aptal İnsanlarız

Kurtarın aklımı beynimden,
Kafayı yemiş durumdayım ve hala onu düşünüyorum..
O ki kalbimde yer edindi edineli, kalbim farklı atıyor;
İsyanlarda her defasında daha da derine atıyor kendini
Bir uçurumun uçulacak en güzel yerinden
Ve düşen her parça her nefes yok oluyor gidişinde..

Hani bakmıştın ya bir soğuk cumartesi sabahı gibi
Hafta içinden kalma yüzünle o gün;
O an, işte oradan gelen bir iz bitirdi beni tek nefeste..
Ardıma bıraktığım duman misaliydi gözlerin
Koca şehri kaplamış bir sisti adeta

Oysa gökyüzü altında tanışmıştık seninle..
Yıldızlarla süslemiştim akşam olmadan; saçlarını..
Ellerinle dokunduğunda her bir yıldıza,
Büyürdü gözbebeklerim; ağlardı çocuğun gibi..
Ve o gece sen yazdın avuçlarıma aşk adlı masalı;
Anlatırım inanmazlar!

Bağışla..
Kahpe dünyanın aptal insanlarıyız biz!
Bir bakışa aldanır, koca bir dünya kurarız hayalimizde
Onun da içine eder gerçekler..

Bağışla!
Acaba diyorum;
Tanrı kime aldandı zamanında da yarattı bu kadar şeyi...