Aptal Horoz Şiiri - Uğur Musab Şahin

Horoz kendi ötmezse,
Sabah olmaz sanırmış.
Her sabah ötmek için,
Kendinden izin alırmış.
Ömrünün son deminde,
Varisi de, yok kümeste
Sabah olmaz, endişesi
Horoz, bir pazar arifesi…
Düşmüş tozlu yollara,
Dere, tepe, dağ, ova
Bir çiftliğe rast gelmiş
Önce selam vermiş,
Tanrı misafiri demiş.
Buyur etmiş bilge horoz
Her taraf saman ve toz
Yemek faslı, su faslı
Biraz saçma, işin aslı.
Kümeste onca telaş,
Hepsinin elinde taş.
Demiş “merak etmeyin”
“Hele beni dinleyin”.
Haliniz ne olacak?
“Sabah hiç olmayacak”
“Benim ömrüm azdır”
“Tencerede mezardır.”
“Bana bir varis gerek”
“Sabah için ötecek”
Tavuklar ona gülmüş,
Bilge horoz yürümüş.
“Sen ne dersin be adam”?
“Çalışmıyor mu kafan”?
“Biz ötsek de, ötmesek de”,
“Zaten doğacak güneş”
Senin niyetin beleş,
Bir tavuk alıp gitmek.
Sıfır akçe, sıfır emek.
2020