Aptal arayış Şiiri - Tülün Ceylan

Uykusuz gecelerin umarsız karanlığında
Çığlık çığlığa gözyaşlarımı katmışım
Gündüzlerimi cömertçe harcayıp
Hayallerimi bir köşebaşında atlatmışım
Ne zor biriktirmiştim onu
Bir ermiş gibi
Gem vurarak isteklerime
Sabrımın kırılgan kalelerinde
Gökyüzünden bulut toplama gayretiyle
Toplamıştım her birini
Ne zor biriktirmiştim onu
Nasıl olduysa öyle birden bire
Gözümden bile sakındıklarımı
Görmemek için uzaklaştırmıştım
Yüreğimi burkan onca şeye dayanamamıştım belki
Koleksiyonu yapılabilecek en zor şeydir sevgi
İmkansız bir işe kalkışmıştım
Sevgiyi toplama isteği katlanmaya dönüşünce
Elimdekileri doldurup yüreğime
Kör bir kuyuya atmıştım
Şimdi ne aptalca bir arayıştır ki bu
Kuyunun kenarından olta sallamışım
Çıkarıp bulsam onu
Ve karşıma koysam antik bir vazo gibi seyretsem
Benim olur mu dersin