apansız bir yaprak düştü omuzlarına
ömür gibiydi, rengi yıpranmışlık rengiydi
parmakları dokunmaya cesaret edemedi
kirletmek bir korkuyu beraberinde getirdi.
apansız bir yük bindi omuzlarına
hayat gibiydi, hissettirmezdi kendini
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta