Apansız Şiiri - Serdar Gençer

Parisin Cemal Süreyyası tadında kimliksiz
Amcasının gölgesinde babasız velet densiz
Moralsiz evliliklerin son demleri gibi apansız
Karanlık gecelerin mahmur vedaları sancısız

Geceden kalmaların mültecisi tadında nasipsiz
Unutulmayan yardan sevda tütsüleri tarifsiz
Korkuların serbest kaldığı karanlık zifiri geceler
Boşa harcanan zamanlardan özlü sözlü heceler

Kurşunun sıkıldığı tetiğin tek dokunuşu gibi
Yaralı yüreğin hayata tutunmalık isteği gibi
Ağlayarak istikamete isyan ede ede gider
Sessiz ve derinden hüzünle sarar keder

Öyle dilsiz çığlıklar haykırır ki sokaklar da
Köpekler ağlar sığ sabahın bitmez şafağın da
Duyarsın da çevirip başını bir kere bakmazsın
Uykusuz gözlerini kapaklarından ayıramazsın

Dert dert olmadan sarmaz derdi başına
Bakmaz yerine yurduna gencecik yaşına
Sanırsın ki gelmez gül bahçene kara kış
Kimler geçmiş Dünyadan da, sana ne kalmış