insanlar adem ve havva'dan kalma
sen, yeryüzündeki cennet antalya'm
çocuk bakışları kadar masum
gökyüzü kadar berrak denizlerin
temmuz'da konyaaltı, lara, çaltıcak'ta
tenin yosun kokar buram buram
tuzlu terler akar alnından
alev alev yanar avuçların
ayak basılmaz toprağına...
yakamozları seyrederken, sevgiliyi özlerim
sevmek, özlemek sende güzel anyalya'm
düden'den kurşunlu'ya ılık bir nefes gibi
topçam'da seyrederim güzelliğini
phasilist'de aşık olurum sana bir kez daha
aspendos kadar eskidir sana sevgim
ben bıraksam da sen beni bırakma
cahilliğime ver yalnız koma antalya'm
asker olsam kışlalarda nöbet tutsam
gelin olup gurbet elde dolaşsam
birgün gelip yine kapını çalsam
yüz çevirme bas bağrına antalya'm
Kayıt Tarihi : 18.6.2007 08:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ya benim de arkadasim antalyali ama samsun onunda ilgi alanidir :)))ama bu siir çok guzel sustum birsey demiyorum
Başlangıçlarımın ve bitişlerimin merkezi..Ve yıllar sonra bir şubat yarısı gitmiştim..yanımda yine sevdiğim adam ve iki çocuğum ama niye gitmiştik bilemedim!!!!!!
Çocuklarımlabirlikte sevdik... Ve yine ve yine..
Tutku haline gelmeye başladı ..Daha 20 gün önce sokaklarında çılgın gülüşlerimi bırakıyordum...Ve iki gün sonra yine gamzelerime dokunacak o sıcaklığında sakladığı meltemi...
Az kaldı bekle beni geliyorum yine....Ve yine ayrılıkların örtüsünde kavuşmalarımın şehri.....
Sevgli Fatma hanım..Antalya yı duyunca,okuyunca o kadar yaşanmışlıklarım canlanıyor ki gözümde ve daha da yaşayacaklarım...güzel dostlarım..sevinçlerim..hüzünlerim..
Kutluyorum kalemi, yüreği
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (5)