Hatice Elveren Peköz
ANTAKYA
Asırlarca her inanışıyla
Aynı duaya âmin diyen,
Ve içinde beni barındıran,
Var eden binlerce güzellik.
Her rengi ve büyülü Asi’yle
Antakya benim,
Ben Antakya’yım…
İşte o bin bir güzelliğin,
Bin bir ışıltılı rengin arasında kaldı çocukluğum.
Ondandır dünyanın sevgisini taşırım içimde,
Haykırışım, yaşama direnişim bundan!
Her insanın sevişiyle her gün yeniden,
Antakya benim,
Ben Antakya’yım…
Hatice Elveren Peköz
Hatice Elveren PeközKayıt Tarihi : 25.2.2010 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ANTAKYA İçinde beni barındıran, vereden binlerce güzellik... Antakya benim, ben Antakya'yım... Hatice Elveren Peköz
![Hatice Elveren Peköz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/25/antakya-2.jpg)
Antakya
Bilirim; memleketimin zater kokan, dağ eteklerini.
Antakya Kalesi, Senpiyer Kilisesini,
Dünya' da sayılı Arkeoloji Müzesini,
Habibi Neccarı ve Kerametini.
Bilirim; Kenti ikiye bölen Asi'nin çılgınlığını,
Altınçay' da, altın ararken,
Göçük altında kalan kadınlarımızın ağıtını.
Çekmece' den Asi'ye dökülen Hanna çayı efsanesini.
Bilirim; Apollon ile Daphna'nın,
Ölümsüz aşklarına mekan olan Harbiye' yi
Harbiye'nin Şırıl, şırıl akan şelalesini,
Şeyh Yusuf Hekimi ve Tababetini.
Bilirim; gar sabununun hoş kokusunu.
Cevizli biber, çökelek ve humusun nasıl yendiğini.
Sarma iç(kısır) ve kağıt kebabının,
Tandırda pişen, biberli ekmeğin mis gibi tadını,
Bilirim; hamarat ellerin,
Açtığı içli köfteyi, namı diğer oruğu,
Sofralara en son çıkan,
Baş solist; peynirli künefenin kıvamını.
Bilirim; Antakya'mın mozaiğini,
Birleşerek yükselen, çan, hazan ve ezan seslerini,
Medeniyetler Şehri Antakya da yaşamı,
Yaşayan o güzelim insanların, hümanistliğini.
saygılar
TÜM YORUMLAR (4)