Ansızın Bahar Şiiri - Seyfi Karaca

Kafamın içindeki müzikleri yönetiyorken kalbim
Çıkageldiğinden haber eyledi cahilini ansızına bahar
Ondan yana esince fikrimde belasına kaldığımın yadeleşen eğimi
Ağır bastı candaki tezel
Kirmenine değirmi desenlerin ilmeklerini düğümlemekmiş,
Haber eyledi ki arzu hallerini delinin delisi bahar
Budanmış bir dal omzu gibi yükleneceği salkımlara bağladığındanmış hayali
Buğlanıp tütüyordu sevabı günahı kendine yalçında yamaçta toprak
Ve derinliği deniz olmuş bir kadın,
Sütun gibi aşk binasına mahilli
Zarifliğinde müthiş müşkülü varmış ip-ince
Yamaçtan yukarışlara,
Bayırdanaşağılara,
Alazgın ve avazan....
Ilık gülüşlerle yürüdüğü adımlarda mestedince tanyellerini
Esip tütmelere bahsolansa kadın...
Etrafı hayranlığa çevrili süzülmüş sarhoşluğa demler namzedenmiş
Billur bakışlı gözlerinde çağrılar sununca cezbedenlerin büyüsü
Dayan dayanabilirsen ben ben olup böylesi daveti mestolmaktan şahsı maluma
Gönlüm sevmelere divane
Efsanesini meftunolaktan vira fora edinde

Seyfi Karaca........Mart / 12