Ansızın Şiiri - Nuray Özgüney

-I-
hiçlik kaplar bedenimi bazen ansızın
ve yorgun ayaklarım direnir yüküne
hicranla bürünürken matemler içimin rengine
cansız ruhum sessizce saklanır bedenime
tek tek yıkılır kaleleri
ruhumda saklanan inançsızın

-II-
hiçlik kaplar bedenimi bazen ansızın
ve acılar çözer yüreğimdeki güç yumaklarını
direnişim kırılır yıkılan dominolar misali peşpeşe
yıkılır sahne sahne masal şehirleri krallığımın
tüm işaretler yok edilirken işaret olmasın diye
saatler 'sûr'u çalar ansızın

-III-
hiçlik kaplar bedenimi bazen ansızın
ve kıyametler kopar derinlerimde
hayat ölür elem ölür gam ölür
mekandan sıyrılır zaman
ölüm de verir canını ölüme
ardından gözümdeki perdeler aralanır
yeni bir güneş yükselir bağrından imkansızın

-IV-
sonra yerçekimiyle el ele verip
bir damla yaşa bezenir tüm günahlarım
karışır can verip can bulmak için aleme
muştuya yeşeren tohuma durur
ve eceli olur umut
ruhumu köle kılan vicdansızın

-V-
ışık perde perde yükselip gelir
yön kalmaz karanlığa kucak açacak
bağrımdan sökülürken sığlığın yaslı tuğlaları
boy verir çiçekler misali yeni besteler
yol bulur içimde hayatın öte boyutları
fışkırır şelaleler misali ansızın

-VI-
hiçliğimi siler varlığı
zamansızın
ve mekansızın

www.ozguney.av.tr