Anonim Kuyruklu Pandomim'ler

Mendebur düşüncelerde...Müebbet hapse mahkum beyin!
Çık çıkabilirsen Meyhanelerde Bu anaforun döngüsünden.
Kurtuluş ve mantık Sanık sandalyesinde,
Taralelli şahitler...savuma'da;
Taş yürekli rezalet, Bir mavzer
Attığı her kurşun...Yaşamın İbret-i Ozon tabakasını deler!
Geçirmişler ya Boynumuza kement'i...
Ha katakulli, Ha matakulli, Prangalar en büyük vurgun.
Hüsran, infilâk etmiş ölüm tecelli,
Musallada da bitmeyecek Bu rezil senfoni besbelli.

Sabotaj yedi beden, Tersyüz oldu romantizm!
İhanet miydi, tecavüz müydü, neydi neden?
Yoksa, Sadist düşüncelerdeki birikim mi?...!
Hangi ihtimâl, Hangi ihtilâl, Sonuç yeri?
Kurtuluşun sondaj kuyularından hiç Sinyal yok.
Bu oyun bozan radyasyon, Pusulayı bize çevirdi
Haykırışlardaki "imdat"...Bir karakış heyelânı.
Örter bizi, gömer bizi, hepimizi...
Kanser gibi, salgın gibi, ecel gibi,
Çâresi bulunamamış ölümcül mikrop
Yedi bitirdi mazlumu yedi bitirdi.

Başka yerde aramaya gerek yok kahpeliği
Beceremeyince, becerirler beceriksizi.
Bırakmışın her şeyi, Salmışın yokuş aşağı kendini...
Gayret hani? O gerekli "ıspanak yapraklı cenk" hani?
Elbet bitmez bu senfoni, her şeye razı olan
Teslimiyetin cezasını çeker mahkûmiyet.

Hep ara, ne aradığını bil yeter ki,
O zaman göreceksin, Gönüllerde doğar hep
Beklediğin o huzurlu tanyeri.;
Kurtuluştaki meşâleyi yakarsın, Becerebilirsen, en doğru İbadeti.
O meşâle mutlaka yanacak bir gün...
Fosseptik çukurundaki bugünler, yarınlar,
Atmayacak yolculuğun şansında "Hep YEK".
Ya bitecek o gün bu iş, ya bitecek...!
Yoksa bu Anonim Kuyruklu Pandomim'ler sürecek,
Sürecek korkarız taa kıyamete dek.