Anonim Bir Gün Şiiri - İlkay Bayat

Kaç gece daha saklanır bu yara kaç gece daha yorulur bu zaman,
düşünmek alaycı zavallı seni yokluğun koca bir denizde olmayan tuz gibi.
Yakar kalbimi bir mızrak ateşli.
Durduramıyorum küçük dünyayı, üst üste mi gelir kader.
Kibir hırpalıyor beynimi zor tutuyorum bizi birleştiren ama
zorba gibi ayıran anılar müsveddesine.
Ele geçirmeye çalışıyorlar beni, zorbalıkla ve ben teslim oluyorum.
Bırak yakamı, müptela oldum bu zorbalığa her gün iki doz.
Mutluluğunu düşünüyorum vatanım parçalanırken toprağı kudretli mabedimde.
Çıldırıyorum, bir çırpıda delirmek gayri senden medet.
Neyi düzeltiriz neyi buluruz bilmiyorum.
Memleket mi sen mi içinde sen olmayan memleket mi?
İstemiyorum.
Geberiyorum.