bir baksan gözlerimin içine
çocuk parkı olur her yer
bu üzerime vuran ikindi
ellerinin ılık yumuşak loşluğu
belki alışırım diye birgün
korkuyorum
yokluğuna...
inansaydım sensizliğin
boş olduğuna
arkadaş hüzünlerle
çocuklara uçan balonlar almazdım
anne! ...
hummalı bir muamma...
yokluğunla kan kardeş ölüm...
bırakmıyor yakamı
çocukluğumun uçurtmaları
ama gök eski gök değil
anne! ...
Kayıt Tarihi : 9.5.2010 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!