Anneye Kalkan Eller-2 (evlada Serzeniş!)

Behey kara vicdanlı evlat / ne istedin anandan
Hiç mi korkmadın seni yaratandan
Beli bükülmüş üstelik yaşlanmış
Ah evlat ah!
Bilmez misin?
Anneye öf demek bile çok günah!
Anne deyince akan sular durulur
Gün gelir / anneye kalkan ellerin hesabı sorulur
Behey kara vicdanlı hayırsız evlat!
Vicdanını çöpe mi attın
Yoksa rafa mı kaldırdın
Şimdi uyuyabiliyor musun için çok mu rahat
Oysa annen seni bir hamal gibi karnında taşıdı
Seni doğurdu / doğurmakla kalmadı
Çiçek gibi baktı sana / sevgisini verdi
Seni hayata hazırladı
En az iki yıl emzirdi
Gözlerinden bile sakındı
Hayatta varsa bugün özgüvenin
Önce annen verdi / O senin ilk öğretmenin
Bak süt kokuyor ağzın hala
Behey vicdansız / seni gidi ukala!
Onun sütü ile büyüdün
Ayağa kalkıp / tıpış tıpış yürüdün
Hasta oldun ateşin çıktı
Senin için kim gözyaşı döktü
Kimi geceler uyumadı
Başında uykusuz sabahladı
Behey kara vicdanlı evlat!
Bilmez misin ki cennet?
Annelerin ayakları altında
Göremedin mi iki gözünle baktın da
O hakkını etse de de helal
Yaptıklarını görmüyor mu zül Celal
Ana gibi yar bulamazsın gerisi yalan
Yolda kalmaz annesinin gönlünü alan
Ne olursa olsun / o senin annen
Git ayağının altını öp özür dile hemen