Elleri yoktu siz anlamazsınız
‘onlar çoktular, ben ise kalabalıktım.’
marttan sarkan bir sabahın ucuydu sanki her pencere
bir kâğıt gibi yırtılmıştı içimizden geçen şehirler
şehrin suçu büyüktü
suç nereye gömülür şimdi
kardeşini uykusunda kıskanırken
ağlayınca bebek
düşerken uçurumlara değil,
yastıklara çarpıyorduk
ve kanamıyordu kimse, sadece susuyorduk
Annesizliğin tam ortasında
herkes annesine dönüyordu
büyümek dedikleri
bir türlü olmuyordu içimizde
Kırmızı ışıkta durmadan geçmek gibi
ya da sokakta, yere düşen bir eldiveni
hiç giymemiş gibi bırakmak.
Ne bileyim işte;
büyümek dedikleri
bir çocuğun susmayı öğrenmesiydi belki
ya da sırasını beklemek,
canı yanarken bile
“iyiyim” diyebilmekti büyümek
ellerini unutmak sonra
elini ilk tutanı da
ve kimseye anlatamamak
o gece çok üşüdüğünü.
Aslı Birer
Ata KızıKayıt Tarihi : 20.4.2025 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beğendiğim bir şiire nazire’ m olsun bu da:)
Bana geçen "savrulma hissiyle"
Epeyce cebelleşecektim,
Daha!
Anasızlık yanında
Bir de "kimseye" ısınıp, güven duymama var ya
Büyümenin anahtarı işte odur
Diyecektim!
Nazire de olsa etkiliydi
Tebrikler Ata Kızı...
Nazireydi evet… Ama bazen bir nazire, insanın kendi sessiz çığlığına dokunur. “Savrulma hissi” belki de hepimizin ortak kırığı… Anasızlıkla başlayan, güvene varamayan o yolun taşları tanıdık bana da. Büyümek, kimi zaman birini anlamakla başlar; bazen bir satıra tutulmakla. Teşekkür ederim, bu incelikli yankı için. Biraz incelikle nazire olsa da aslında epeyce farklar sıkıştırılmıştı satırların arasına… ve bu yorumdan sonra cevabınızı eğer sizi yormayacaksa yazarsanız çok sevinirim.
Saygılar ve selamlarımla…
Güzel akşamların olsun…
Rahmet ve saygıyla..
Emeğine sağlık,sevgiyle
Teşekkürler, sayfanda okudum ve bir an da naçizane içimden geldi.
Sevgilerimle…
:)
Kendiliğinden gelen ve içten olan her şey güzeldir..))
Güzel akşamların olsun…
TÜM YORUMLAR (5)