Annesizliğin son günlerinde

İstiklal caddesinde bir sokak

Ellerde kar tanesiyle dolu insanlar

Kollarında ölü aşklarla dolu

Tramvayların ezdiği kişilikler

Ölüme şemsiye açılmış

Sonu olmaz kolları arıyor

Böylemi bitecek hikayeler

Çaresiz sokaklarda, eriyor sığınaklar

Dertler akacak, geleceğe özüne dolacak ormanlar

Kırıklıklar dolacak gemilere geleceğe savrulacak

Çocukluklarımız annemizin dallarında kalacak

Aldanmış hikâyeler kırılacak

gemilerle yolculuğa başlayacak

Yıldızsız, aysız umutsuzluklar dolacak içimize

Karanlıkta kalacağız annesizliğin son günlerinde