Annesizliğin bedelini acı cekerek ödüyorum
Kaybetmeye mahkum kılındı yüregim artık
Sahip cıkanım yok annem yokya yanımda
Sıgınagım olmuş artık kör karanlık geceler
Yalvarışımı haykırışımı duymuyor nedense kimse
Serseri sokak cocukları gibi sevgiye muhtacım
Albatros balıkcısı gibi kanadım kırık kalmışım
Acılarla yaşayıp dururum bi care annesizlikte
Umudum bitip tükeniyor son yalvarışlarımda
Cıkmazlara girmişim artık dönüşüm olmayacak
Yavaş yavaş tükeniyor ömrüm ebediyette biliyorum
Annesiziğin bedelini ödüyorum acılar cekerek
Kayıt Tarihi : 15.1.2010 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek: Annelerdir.
Muhteşem bir şiir olmuş Tebrik eder başarınızın devamını dilerim. İlk tam puanı gönderiyorum.
Her şeyin en güzeli sizi ve sevdiklerinizi bulsun efendim. Sevgi ve saygılarımın kabulü ricası ile...
Dr. İrfan Yılmaz. Tekirdağ.
TÜM YORUMLAR (2)