Annesiz Çocuklar Gülmez Ki

Doğum günlerim olmasın, bilmek istemiyorum yaşım kaç
Saçım okşanmıyorsa, anne eliyle, söylermisiniz bitkiden farkım ne
Ve binlerce annesiz çocuklar, saçı okşanmadan gezmekte
Bir şekere aldatılıp, kaybolmakta, bilinmez mihrapların ellerinde
Onca sol yanı ağaran ve de ağlayan, annesiz çocuklar gülmezler ki
Daha emzirmeden, koklamadan doyasıya, cami avlusuna bırakılan
Soğuk gecelerin hışmından, bir banka ateme’sin de, büzüşerek ısınan
Fark edilmemek ne kadar zor, koca şehrin kaldırımlarında kimsesiz
Her baktığım, suratlar itimattan uzak, bir o kadar acımasız gaddar
Umursamazlık sarmış, her tarafınızı, medeniyet ahkâmı avuntularınız
Annesiz çocuklar gülmez ki, sizler bir yavrunun elini tutmuyorsanız
Çevirin başınızı, bakın anlayın, hırçın sokak çocukları olanlar, annesiz
Şefkati bilmezler, o anne kokusunu duymadıkları içindir, densizlikleri
Sizler, sağırdan et duvarlar, biraz hissetseniz, böyle duyarsız, kimlersiniz
Merhametlerinizi, gösteriş saltanatına satanlar, annesiz çocuklar gülmez ki

20.10.2010
İlhan keskin